De publicatie ‘Kanttekeningen’ is een boek gemaakt in 500 pogingen. Iedere uitgave is één poging om dichterbij de illusie van een vluchtig schetsboek te komen. Tegelijk zet de publicatie de kanttekeningen (aantekeningen, schetsen, voorstudies, overdenkingen) die vooraf gaan aan een eindwerk op een eigen podium. Het boek is op 7 mei uitgekomen bij de tentoonstelling ‘The Unbalancing Act’ bij Drawing Centre Diepenheim en tot stand gekomen in samenwerking met Kevin Nieuwenhuijs in de rol van vormgever. Dank aan de Stichting Kunst en Cultuurbevordering Nederland voor hun bijdrage aan dit project.

De publicatie is online te bestellen via mijn WEBSHOP

“In haar tentoonstelling bij Drawing Centre Diepenheim combineert Kramer monumentale vormen met een schetsmatige beeldtaal. Door de veelheid aan werk worden de verbanden tussen de verschillende objecten en het circulaire werkproces van Kramer zichtbaar. Dit proces van ontwikkelen, reageren en associëren ligt niet alleen aan de individuele werken ten grondslag, maar aan de hele presentatie. Observaties en reflecties op gemaakt werk vormen de aanleiding voor nieuwe tekeningen en sculpturen. Tijdens het maakproces, van tekening naar betonnen sculptuur, komt Kramer grenzen tegen als maat, gewicht en balans. Deze fysieke grenzen laten Kramer het werk ‘hertekenen’, ze moet terug naar de tekentafel. Dat maakt het tekenen voor haar een circulaire handeling: de tekening is het object en het object is de tekening.

Is ons eigen supportsysteem zo stevig als we hopen? Kramer laat ons zien dat het menselijk leven bestaat uit balanceren tussen zekerheid en onzekerheid. Dat juist het zoeken naar balans ons wankelvaardig maakt.”

Zie voor de gehele tekst en meer informatie: LINK

Paradis 3.6 x 10 meter is een wandsculptuur van beton, marmer en papier, gecombineerd met muurtekeningen. In dit werk verwijst ik onder andere naar de groteske architectuur en concepten van Albert Speer, die de klassieke architectuur uit de Romeinse tijd inzette voor een ontwerp van een nieuwe wereld. Maar ook de ideeën voor een nieuwe wereld die architect Pi de Bruin wilde verwezenlijken in het ontwerp voor de Bijlmer  (“We dachten dat geluk te maken was”) zijn een inspiratiebron.

Denkbeelden zijn vaak lang niet zo houdbaar als het materiaal waarin ze vastgelegd zijn. Het enorme contrast tussen de vluchtigheid, menselijkheid en het fictieve van ideeën en de snelheid en grootsheid waarmee gebouwd kan worden intrigeert mij.

A residency of 6 weeks at the Edinburgh Sculpture Workshop.